Integracja Sensoryczna jest podświadomym procesem, który zachodzi w naszym mózgu bez udziału naszej świadomości. W każdej sekundzie naszego życia, do naszego mózgu docierają bodźce sensoryczne, które są odbierane z każdego miejsca w naszym ciele. Bodźce te dostarczają ważnych informacji- mówią nam jak mamy kierować naszym ciałem i umysłem. Integracja sensoryczna spaja wszystko w jedną całość oraz segreguje informacje pobrane przez nasze zmysły. Dzięki odpowiedniemu wykorzystaniu i pogrupowaniu docierających bodźców, możemy odpowiednio reagować i celowo działać na sytuacje, których doświadczamy. Integracja sensoryczna jest ważnym elementem edukacji oraz zachowań społecznych, tworzy ich fundamenty. Bodźce docierające do naszego mózgu, które pojawiają się w obrębie naszego układu nerwowego, również dostarczają impulsy, które muszą zostać zintegrowane.
Integracja sensoryczna
W momencie gdy my np.: przyglądając się truskawce nasz mózg integruje bodźce z oczu tak byśmy doświadczali jej kształtu i koloru. W momencie kiedy jej dotykamy bodźce z naszych palców i dłoni są integrowane w taki sposób aby można było określić że truskawka jest szorstka na zewnątrz i mokra wewnątrz, integrowanie bodźców przekaże nam informacje dotyczące jej zapachu. Kiedy integracja sensoryczna ma swój początek?. Zaczyna się już w łonie matki, w momencie kiedy pierwsze ruchy matki są wyczuwane przez mózg płodu. W integracji sensorycznej wyróżniamy trzy bazowe systemy sensoryczne: dotyk, przedsionek i propriocepcja
Jak stwierdzić czy u dziecka występuje problem zaburzeniem integracji Sensorycznej – dziecko:
• Nie lubi zabaw piaskiem, klejem, farbami.
• Nie lubi mieć mokrych lub brudnych rąk.
• Nie chętnie czesze włosy, nie lubi być dotykane po twarzy.
• Czuje niepokój będąc pobliżu innych osób np.: stojąc w autobusie w kolejce w sklepie itp..
• Przejawia potrzebę dotykania różnych faktur bądź unika dotykania ich.
• Reakcje na dotyk są nie adekwatne do bodźca dotykowego.
• Dziecko nie lubi np.: metek na ubraniach, szwów, różnego rodzaju tkanin szorstkich bądź elastycznych.
• Unika chodzenia na bosaka
• Ma trudności z przetwarzaniem informacji na temat: równowagi, ruchu w przestrzeni i siły ciężkości.
• Przekraczaniem linii środkowej ciała.
• Myli stronę lewą, prawą, gorę i dół.
• Ma trudności z pisaniem w linii prostej .
• Ma trudności z zaangażowaniem obu stron ciał jednocześnie, nauką czytania lub liczenia.
• Lepiej niż rówieśnicy może znosić huśtanie, kręcenie, skoki- dziecko nie odczuwa zawrotów głowy – podreaktywność/ dziecko nie lubi się huśtać ma zawroty głowy- nadreaktywność.
• Ma problem z utrzymywaniem równowagi oraz przejawia lęk przed upadkiem i wysokością.
• Unika zabawek ruchomych, które zaburzają równowagę dziecka.
• Boi się nagłych skrętów samochodu, źle znosi jazdę samochodem.
• Nie potrafi poprawnie oszacować odległości w jakiej znajdują się przedmioty w przestrzeni.
• Może wpadać w różne przedmioty, ludzi.
• Przejawia zachowanie dyspraksyjne – boi się i nie chce podejmować nowych czynności, woli trzymać się tego co już zna.
• Ma trudności z poruszaniem się na schodach.
• Często się potykać, być niezaradne i niezgrabne ruchowo.
• Ma trudności z wykonaniem znanych mu czynności bez udziału i kontroli wzroku.
• Niszczy małe elementy, łamie kredki nieodpowiednim naciskiem na narzędzie.
• Trudności w koordynacji ruchów i brak ich płynności.
• Nie potrafi się skon oraz nie rozumie poleceń kierowanych do niego.
Na czym polega terapia integracji sensorycznej?
Terapia integracji sensorycznej polega na dostarczeniu dziecku w sposób kontrolowany, odpowiedniej dawki bodźców sensorycznych. W Terapii ważne jest aby przebiegała ona w radosnej atmosferze, pełnej akceptacji dziecka i jego problemów oraz w wzajemny zaufaniu.
